มะขวัญ - วิภาดา แหวนเพชร เด็กสาวจากชนบทไกลปีนเที่ยง จังหวัดสุราษฎร์ธานี มีบ้านอยู่ในป่ายาง ถึงขั้นแผนที่ทางออนไลน์ค้นหาไม่เจอ แต่คนที่เจอคือลูกค้าขนมจีนของคุณแม่ แม่ของมะขวัญทำขนมจีนน้ำยาแกงใต้อร่อยมาก ถึงขั้นว่าอยู่ลึกขนาดไหนคนก็จะตามไปกิน ยิ่งไปกว่านั้นขายดีจนต้องปิดร้านเพราะไม่ชอบพบปะผู้คนเยอะ และที่สำคัญ มีความสุขกับการทำอาหาร ไม่ได้แปลว่ามีความสุขกับการขายอาหาร ขนมจีนของแม่ไม่ใช่แค่ถูกใจลูกค้าแต่ถูกใจคนในครอบครัวมาก ๆ 

ทุกครั้งที่มีขนมจีน ไม่ว่าเหตุการณ์ที่บ้านจะเป็นอะไร แต่การล้อมวงกินขนมจีนด้วยกันจะเป็นบรรยากาศใหม่เสมอ จะมีการแข่งขันว่าใครกินได้กี่จาน ใครมากน้อยกว่ากัน แม่ก็จะนั่งดูเหตุการณ์ด้วยความอารมณ์ดี

ที่เรียกขนมจีนน้ำใสเพราะที่บ้านจะตักกินแต่น้ำที่ใส ๆ ด้านบน ไม่ตักเครื่องที่อยู่ก้นหม้อมารวมด้วย กินร่วมกันผักที่รุ่มรวยทั้งสดและดอง ซึ่งแน่นอนว่าผักดองแม่ก็ทำเอง แม่ทำเองทุกอย่างเท่าที่จะทำได้ เพราะแม่เป็นคนรสมือดี และรู้ว่าต้องใช้วัตถุดิบอะไรถึงออกมารสชาติดีที่สุด อย่างน้ำยาขนมจีนก็ต้องเป็นปลาตาโตเท่านั้น เครื่องแกงก็ต้องเครื่องแกงใต้เท่านั้น

ถึงขั้นมะขวัญที่ทำงานการท่องเที่ยวมีโอกาสได้ไปหลายจังหวัดในประเทศไทย ได้ลองเสาะแสวงหาขนมจีนน้ำใสในทุก ๆ ที่ เพื่อที่จะพบว่า ของอร่อยที่สุดเคยได้ผ่านริมฝีปากมาแล้ว และจานนั้นอยู่ที่บ้าน