กะเหรี่ยงหรือคนปกาเกอะญอ ใช้ชีวิตอยู่ในดินแดนที่ถูกเรียกว่าอุทยานแห่งชาติแก่งกระจานมายาวนานแล้วก่อนหน้าที่จะเปิดกฎหมายฉบับต่างๆ ที่มีผลต่อการริดรอนสิทธิมนุษยชนอย่างยิ่งถูกปฏิบัติอย่างไม่ยุติธรรมจากภาครัฐ จนสูญเสียทั้งชีวิต ทรัพย์สินและคุณค่าความเป็นคน คำว่าบางกลอยใจแผ่นดิน ปู่ คออี้บิลลี่ เป็นคำที่ึคนในสังคมคุ้นเคยและตั้งคำถามถึงความโหดร้ายทารุณของรัฐอยู่สม่ำเสมอ
บทเพลงที่คัดสรรมาครั้งนี้เป็นส่วนหนึ่งของการส่งเสียงของตัวผู้คนกะเหรี่ยงเองและจากผู้คนร่วมเกิด แก่เจ็บตายทั้งหลาย ที่ซึมซับรับรู้ความเจ็บปวด ความกลัว ความฝันของนักต่อสู้ชาวกระเหรี่ยงของบ้าน บางกลอย-ใจแผ่นดิน กลั่นออกมาเป็นบทเพลงหลากสไตล์ทำหน้าที่ทั้งการให้กำลังใจและสร้างแรงบันดาลใจให้คนกระเหรี่ยงรุ่นใหม่ได้สานต่อความหวังของคนรุ่นที่แล้วมาและยังขยายความรู้สึกนึกคิดไป ยังคนในอนาคตอีกด้วย
