ครูเจริญใจ สุนทรวาทิน (16กันยายน2458-10เมษายน2554) สืบทอดความรู้ดนตรีจากบิดา พระยาเสนาะดุริยางค์ (แช่ม สุนทรวาทิน) อดีตเจ้ากรมพิณพาทย์หลวงในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว และครูบา อาจารย์ในกรมมหรสพอีกหลายท่าน อาทิพระยาประสานดุริยศัพท์ (แปลก ประสานศัพท์) หลวงประดิษฐไพเราะ (ศร ศิลปบรรเลง) พระยาภูมีเสวิณ (จิตร จิตตเสวี) หลวงไพเราะเสียงซอ (อุ่น ดูรยชีวิน) ฯลฯ จนมีความรู้ความสามารถ เชี่ยวชาญทั้งในทางการขับร้อง การบรรเลงซอสามสาย และมีความรู้ทางวิชาการดนตรีไทยที่แตกฉานยิ่ง มีผลงานการ บันทึกเสียงมากมายตั้งแต่ครั้งรัชสมัย ร.7 ถึง ร.9 เป็นต้นแบบ วิชาการขับร้องเพลงไทยเดิมและซอสามสายที่ได้รับการยกย่องจากสังคมไทยทั้งผู้ฟัง ผู้ปฏิบัติและศิษยานุศิษย์มากมาย จนได้รับการยกย่องเป็นศิลปินแห่งชาติสาขาศิลปะ การแสดง (คีตศิลป์) ประจำปี2530 ท่านใช้เวลาตลอดชีวิตในการถ่ายทอดองค์ความรู้ดนตรีไทยแก่ศิษย์ในสถาบันการ ศึกษาต่างๆรวมทั้งเป็นแรงบันดาลใจให้เกิดการสร้างสรรค์ผลงานเพลงไทยขึ้นมามากมายในสังคม
.
ในวาระ109ปีชาตกาลของ ครูเจริญใจ สุนทรวาทิน รายการเพลงดนตรีวิถีอาเซียน นำประวัติผลงานและเสียงขับร้อง ของท่านมารำลึกถึง ด้วยความเคารพรักอย่างยิ่ง
