นับเนื่องจาก พ.ศ.2547 เกิดเหตุการณ์โหดร้ายรุนแรงที่ตากใบ นราธิวาส จากการกระทำของเจ้าหน้าที่รัฐที่มีต่อผู้ร่วม ชุมนุมทางการเมือง ผ่านการจับกุม ทำร้ายร่างกาย จนถึงขั้นเสียชีวิตจำนวนมาก เป็นการกระทำที่ไร้มนุษยธรรม กลายเป็นโศกนาฏกรรมที่ไม่อาจจะลืมเลือน บทเพลงจำนวนหนึ่งที่เกิดขึ้นด้วยอารมณ์ความรู้สึกของศิลปินมลายูถิ่น สามจังหวัดร่วมกันทำหน้าที่บันทึกความทรงจำและเรียกร้องความถูกต้องยุติธรรมของกรณีสังหารหมู่ครั้งนั้น กลาย เป็นหมุดหมายความทรงจำอันเจ็บปวดที่ถูกนำมาทบทวนปีแล้วปีเล่าเมื่อจะต้องพิจาารณาถึงความยุติธรรมและการ แสดงความรับผิดชอบของผู้เกี่ยวข้องที่มีอำนาจอยู่เหนือวัฒนธรรมแห่งการลอยนวลพ้นผิด แม้ว่ารอยแผลนี้จะถูกเพิก เฉยเป็นเวลายาวนาน แต่คุณค่าทางประวัติศาสตร์ของเพลงดนตรีก็ยังคงทำหน้าที่ของมันอยู่เสมอ
.
บทเพลงภาษายาวี/มาเลย์ที่คัดสรรมาในครั้งนี้อาทิ Tangisan Takbai วงกัมบิงปัตานี Kambing Band, โศกนาฏกรรมตากใบ Tahun Tragedi Takbai วงนูซันตารา Nusantara Band, รอมมาฏอนแห่งความเศร้าโศก Ramadan duka วงกาชูมอค cacu mok, Takbai Peristiwa pembantaian Takbai วงรัคยัตปัตตานี Rakyat Patani Band, Hilang Dalam Terang วงเมโลพอต MeloPot, หยดน้ำตาทีชายแดนใต้ Mengalir Air mata Di Selatan Thailand - Patani อานัสสะรีบายอ ฯลฯ แม้จะเป็นเสียงเล็กๆของสังคม แต่ก็ควรสดับรับฟังและใคร่ครวญ ถึงอนาคตการอยู่ร่วมกันอย่างสันติของผู้คนในพื้นที่อาเซียนนี้จะเกิดเป็นจริงได้อย่างไร
