วันหนึ่งที่แสงแดดส่องลอดใบไม้ สัตว์ต่างๆ กำลังทำหน้าที่ประจำวันเพื่อผืนป่าที่อาศัยอย่างตั้งใจ เหล่าไส้เดือนตัวยาวๆ กำลังขยับตัวเคลื่อนที่กระดุ๊ก กระดิ๊ก หนอนผีเสื้อหรือหนอนแก้วกำลังคลานช้าๆ ช้างก็กำลังใช้งวงม้วนพันกิ่งไม้และท่อนไม้แห้งที่ร่วงระเกะระกะแล้วเขวี้ยงให้ไกลออกไปจากทางเดินในป่า  เมื่อเห็นภาพสัตว์น้อยใหญ่กำลังวุ่นวายกับงานที่ทำ เจ้ากระต่ายน้อยก็นั่งเหงาโดดเดี่ยวอยู่บนก้อนหิน นึกในใจว่าฉันจะช่วยอะไรป่าแห่งนี้ได้บ้างเพราะไม่มีอะไรเหมาะกับมันเลย กระต่ายน้อยเริ่มหิวท้องร้องแล้วจึงกระโดดไปกอหญ้ากอใหญ่ใต้ต้นไม้ต้นหนึ่งแล้วเริ่มกินไปอึไปตามปกติ แต่กระต่ายกลับได้ยินเสียงขอใจจากลิงน้อยที่มากินหญ้าตรงนั้นทำให้มันไม่ต้องถอนหญ้า และอึกลายเป็นปุ๋ยธรรมชาติกระต่ายน้อยกินไปยิ้มไปและอึไปด้วยความสุขกว่าที่เคยเมื่อรู้ว่าการช่วยป่าที่อาศัยอยู่ไม่ได้ดูยากกว่าที่คิด