“ภูเขาน้ำตา: The Mountain of Tears” นวนิยายของ อนุสรณ์ มาราสา พาผู้อ่านไต่ภูเขาน้ำตาเพื่อตรวจสอบและค้นหาสภาวะภายในของตัวเอง ผ่านข้อตกลงร่วมกันในเรื่องราวชีวิตรักของหญิง-ชายคู่หนึ่ง และข้อตกลงร่วมกันระหว่างนักเขียนกับนักอ่าน ใช้กลวิธีการเล่าเรื่องแบบกระแสสำนึก ผสมผสานกับการใช้อุปลักษณ์ และหลักคำสอน ตลอดจนวิธีคิดทางศาสนาอิสลามที่ผู้เขียนนำมาเชื่อมโยงในการเล่าเรื่อง เพื่อใช้ในการตีความหมายให้กับตัวละครและบริบทของเรื่อง
ในหน้า 114 ของนิยายเรื่อง “ภูเขาน้ำตา” ฉบับพิมพ์ครั้งที่ 2 นักเขียนเขียนไว้ว่า “ใช่ ดวงตาความรักต้องยอมรับมีบางอย่างดับสลาย มีบางสิ่งได้เกิดขึ้นแทนที่เงียบ ๆ รักของคนบางคนได้ทำลายด้วยตัวเอง” นิยายเล่มนี้จึงเป็นเรื่องราวของความรักอันประกอบด้วย วันที่รักเริ่มต้น วันที่รักจืดจาง และวันที่รักสิ้นสุด ที่จะพาผู้อ่านเข้าไปทบทวนภาวะภายในและภูเขาน้ำตาของตัวเอง
