เจนจ๋าเด็กสาวที่พึ่งเรียนจบปริญญาตรีจากมหาวิทยาลัยชื่อดังทางภาคเหนือ เธอชื่นชอบการแสดง และอยากจะทำอาชีพนี้ เธอจึงพยายามติดตามข่าวสารเพื่อหาช่องทางไปออดิชันบทต่าง ๆ นั่นทำให้เธอต้องมุ่งหน้าเข้ามาหางานทำที่กรุงเทพฯ เมืองหลวงที่เต็มไปด้วยโอกาส ระหว่างที่เจนจ๋าเข้ามาใช้ชีวิตอยู่ในเมืองหลวง เมื่อเจ้าของหอพักทราบว่าภูมิลำเนาของเจนจ๋ามาจากดอยที่ห่างไกล ก็เริ่มล้อเลียนสำเนียง ทั้ง ๆ ที่เธอไม่เคยพูดสำเนียงแบบนั้น

.

งานแรกที่เจนจ๋าไปออดิชันคืองานโฆษณาผลิตภัณฑ์รักษาสิวรายย่อยแบรนด์หนึ่ง ระหว่างที่กำลังรอคิว เธอก็ได้พบกับ “ดอกแคร์” หญิงสาวที่อายุมากกว่า 2 ปี เธอแต่งตัวธรรมดา บุคลิกทั่วไป ดูแล้วไม่มีอะไรโดดเด่นเหมือนกับเจนจ๋า ความธรรมดาดึงดูดให้ทั้งสองได้ทำความรู้จักกัน แม้ผลการออดิชันจะออกมาว่าทั้งสองได้แสดงเป็นตัวประกอบที่เดินผ่านไปมาเบลอ ๆ อยู่ข้างหลัง แต่ก็ถือเป็นความสำเร็จแรกที่เจนจ๋าได้รับ เย็นวันนั้นเจนจ๋าและดอกแคร์ตกลงไปกินหมูกระทะด้วยกัน และได้แลกช่องทางติดต่อเอาไว้ ด้วยความที่ดอกแคร์มีประสบการณ์มากกว่าเล็กน้อย เธอจึงคอยช่วยส่งข่าวการออดิชัน และให้คำแนะนำกับเจนจ๋าเท่าที่ตัวเองทำได้ จนทั้งสองสนิทสนมกันมากขึ้น และชวนกันไปออดิชันโฆษณาผลิตภัณฑ์รักษาสิว

.

เมื่อถึงวันออดิชันโฆษณาผลิตภัณฑ์รักษาสิว ดอกแคร์เลือกออดิชันบทเภสัชกรที่ให้คำแนะนำเรื่องสิว ส่วนเจนจ๋ามาออดิชันเป็นบทนักเรียนที่มีปัญหาสิว เมื่อเข้าไปในห้องดอกแคร์เดินสะดุดพื้น เธอสบถคำอีสานออกมา แต่ก็มีกรรมการคนหนึ่งที่ดูจะชอบมากเป็นพิเศษ จึงให้ดอกแคร์ออดิชันบทสาวอีสานที่หน้าเต็มไปด้วยสิว ผู้กำกับถูกใจมาก หลังจากนั้นดอกแครก็ได้รับเลือกให้เล่นบทนี้แทนเจนจ๋า แม้เจนจ๋าจะผิดหวังแต่ก็ยินดีไปกับดอกแคร์ด้วย ดอกแคร์เป็นห่วงจึงแนะนำให้ไปออดิชันงานโฆษณาขนมชาเขียวในบทชาวดอยแทน เมื่อเข้าไปออดิชัน กรรมการดูไม่สนใจเธอเลย เจนจ๋าจึงแนะนำตัวด้วยสำเนียงชาวดอย เรียกความสนใจจากทุกคน และสุดท้ายเธอก็ได้รับเลือกให้เล่นบทนั้น

.

เวลาผ่านไปจนกระทั่งโฆษณาขนมชาเขียวออนแอร์ เจนจ๋าในบทชาวดอยขายชาเขียวกลายเป็นไวรัลที่หลายคนพูดถึงในเชิงล้อเลียน แม้กระทั่งช่างแต่งหน้า เจนจ๋ารู้สึกแย่กับบทนั้น เธอจึงรีบเก็บกระเป๋าออกจากห้องแต่งตัวในกองถ่ายมิวสิควิดีโอจนทำกระเป๋าสตางค์ตกหายไป นั่นทำให้ทั้งเงินสด บัตรต่าง ๆ รวมทั้งบัตรประชาชนก็หายไปด้วย เย็นวันนั้นเอง ทีมงานจากกองถ่ายมิวสิควิดีโอได้โทรเข้ามาขอสำเนาบัตรประชาชนเพื่อจะนำไปใช้รับเงินให้ แต่เธอทำบัตรหาย ทีมงานจึงอารมณ์เสียและตอกกลับเธอแรง ๆ ในเชิงว่าเพราะเธอไม่ใช่คนไทย เจนจ๋ารู้สึกแย่แต่ก็ทำอะไรไม่ได้มากนัก

.

วันรุ่งขึ้นเธอจึงเดินทางไปทำบัตรประชาชนใหม่ แต่เจ้าหน้าที่ก็จำคลิปไวรัลของเธอได้ เขาล้อเลียนและยังบอกให้เธอร้องเพลงชาติไทยให้ฟังก่อนจึงจะทำประชาชนใหม่ให้ เจนจ๋ารู้สึกอายและโกรธมาก เธอจึงต่อว่าเจ้าหน้าที่จนเขายอมทำบัตรให้แต่โดยดี นั่นทำให้มีคนถ่ายคลิปไปลงโซเชียลมีเดีย กระแสสังคมก็มองว่าเธอผิดเองที่เอาสำเนียงชาวดอยมาใช้และยังต่อว่าเธอซ้ำ ๆ เจนจ๋าเห็นเข้าจึงตัดสินใจออกมาขอโทษ

.

เจนจ๋ารู้สึกว่าตัวเองทำผิดที่ไปสร้างความเข้าใจผิดและยอมให้ตัวเองถูกล้อเลียน เธอขอโทษที่นำสำเนียงชาวดอยมาทำให้มันตลก สร้างความเข้าใจผิด ๆ ของชาวดอยให้สังคม และยอมให้คนอื่นมาล้อเลียน แต่เพราะเธอจำเป็นต้องทำแบบนั้นเพื่อให้สังคมยอมรับและรับรู้ตัวตนของเธอ เธออยากเป็นนักแสดงมาตลอด แต่ก็ไม่เคยได้โอกาส พอได้ลองทำและมีคนให้โอกาสได้เป็นนักแสดงหลักจึงคว้าไว้ เจนจ๋ายอมรับความผิดและไม่กล่าวโทษสังคม หลังจากนี้เธอจะพิจารณาตัวเองและไม่รับบทที่สร้างภาพจำผิด ๆ ให้กับใคร

.

เวลาผ่านไป 8 เดือน สังคมลืมเรื่องราวของเจนจ๋าไปตามกาลเวลา ที่ผ่านมานั้นเจนจ๋ายังคงมุ่งหน้าที่จะเป็นนักแสดงอย่างเต็มที่ เจนจ๋าที่กำลังนั่งทานข้าวเที่ยงอยู่ที่กองถ่ายโฆษณากับดอกแคร์ ก็นั่งดูมิวสิควิดีโอที่เจนจ๋าได้รับเลือกให้เป็นตัวหลักเป็นครั้งแรก โดยเธอรับบทเป็นคุณแม่วัยใสที่ต้องผ่านการทำแท้งด้วยตัวเองคนเดียว ดอกแคร์กล่าวชมฝีมือการแสดงของเจนจ๋า และยังมีคอมเม้นต์ชื่นชมเจนจ๋าอีกมากมาย สุดท้ายก็ได้เรียนรู้ว่าการยอมให้สังคมมาบอกว่าเธอต้องเป็นอะไร หรือต้องยอมตลกเพื่อเข้าสังคมแบบนั้นเธอไม่เอาอีกแล้ว