ฉากที่พระเอกเข้าใจผิดคิดว่านางเอกไปคบชู้ จึงตบนางเอกลงไปกองกับพื้น ราวกับฉากในหนังไทยแนว "ตบ-จูบ" นั้นเป็นส่วนหนึ่งของนิทานชาดกที่คณะหุ่นในพม่านิยมไปจัดแสดง ซึ่งแม้จะเป็นการแสดงที่ดูดุดันในบางช่วง แต่ก็เต็มไปด้วยการสอนใจและความบันเทิงที่ลึกซึ้งในตัวเอง เหมือนกับการแสดงหนังตะลุงในภาคใต้หรือหมอลำในภาคอีสานของไทย ซึ่งมักจะมีดนตรีประกอบที่ทำให้ผู้ชมรู้สึกตื่นเต้นและรื่นรมย์ไปพร้อมกัน
.
หุ่นสาย หรือ มารีออนเน็ทท์ ของพม่ามีลักษณะการเคลื่อนไหวที่แตกต่างจากหุ่นพับเพ็ตที่คนไทยคุ้นเคย โดยใช้สายชักหลายสายในการขับเคลื่อนหุ่นให้มีชีวิตชีวา คล้ายกับการเคลื่อนไหวของคนจริงๆ ซึ่งแม้จะไม่อ่อนช้อยเท่าหุ่นเชิดที่ไทยใช้ แต่กลับมีเอกลักษณ์และความน่าสนใจตรงที่สามารถเคลื่อนไหวได้อย่างสมจริงและท้าทายศิลปินในการควบคุมสายชักให้ถูกต้องและไม่พันกัน สะท้อนถึงศิลปะที่ต้องการความประณีตและประสบการณ์สูง
